دریا در معنی کلی، به آب بسیار که محوطه وسیعی را فرا گیرد و به اقیانوس راه دارد اطلاق می‌شود
دریا، پهنه بزرگی از آب شور است که با اقیانوس یا به عبارتی به آب‌های آزاد راه داشته باشد. واژۀ دریا همچنین به برخی از دریاچه‌های بزرگ نیز اطلاق شده است مانند دریای خزر و دریای مرده (بحرالمیت).
در گویش فارسی دری افغانستان و تاجیکستان و دیگر نقاط آسیای میانه واژه دریا به معنای رود بکار می‌رود. عمق دریاها مختلف و تغییر پذیر است و در بعضی نقاط بین 12،000 تا 15،000 متر می‌باشد.
ته دریاها مانند سطح زمین ناصاف و غیرمسطح است و در زیر آب دره‌هایی موجود است شبیه به دره‌هایی در کوه‌های بسیار مرتفع است و جزیره‌های کوچک و کم وسعت نیز قله‌های کوه‌های مرتفع زیر دریا هستند.
عنوان دریا معمولاً برای دریاچه‌های شور هم که فاقد مجرای خروجی طبیعی‌اند نیز استفاده می‌شود، مانند دریای خزر که دریاچه‌ای بزرگ است و دریاچه گالیله که یک دریاچه کوچک با آب شیرین و مجرای خروجی طبیعی است.
دریای خزر، بزرگ‌ترین دریاچه جهان و خلیج فارس و دریای عمان مهم‌ترین دریاهای ایران، هستند.
ارتباط دریایی ایران با سایر کشورها از این دریاها انجام می‌گیرد. طول سواحل خلیج فارس و دریای عمان که از طریق تنگه هرمز به یکدیگر متصل می‌شوند 2530 کیلومتر است.
تعداد دریاچه‌های ایران به دلیل وضعیت خاص تکتونیک آن تقریباً زیاد است. برخی از آنها دائمی و بعضی از آنها در بیش‌تر روزهای سال خشک و بی‌آب هستند.
از دریاچه‌های مهم دائمی می‌توان به خزر، ارومیه، بختگان، جازموریان، پریشان، مهارلو، زیریوار و هامون اشاره کرد.
نظرات شما عزیزان:
